Sa figura de su poeta de Otieri Toninu Ledda est de importu pro incuadrare su fenòmenu de s'iscoberta noa de sa poesia e prosa in limba sarda pro mèdiu de sos prèmios literàrios.
Est isse chi, in su 1956, fundat e printzìpiat su "Premio Ozieri", galu oe unu de sos cuncursos literàrios "in limba sarda" prus de importu. In sos annos in fatu a sa segunda gherra mondiale, in particulare a pustis cumentzada sa chi mutint "Rinascita", sa modernizatzione de sa Sardigna protzedit a tretos. A custu protzessu de importu mannu leant parte fintzas sas classes prus bassas de sa populatzione, cumbintas de lassare sa limba de sa mama pro sighire sa modernidade veiculada in limba italiana. Sa poesia in limba sarda intrat in crisi e arriscat s'emarginatzione leada a cunsideru comente unu fenòmenu antropològicu de una sotziedade "in ritardu de isvilupu". In medas si nde pesant contra (bastat de pensare a Antoni Simon Mossa). Unu de sos chi prus si nde leat incuru est Toninu Ledda chi, cun su "Premio Ozieri", cumentzat s'istasione de sos prèmios chi ant a èssere pro deghinas de annos su tzentru de su rennou literàriu de sa limba sarda. S'intelletuale est fìgiu de emigrados e at connotu in sa carena sua sa negatzione de sa limba de sa mama giai in domo. Sa contraditzione est petzi de aparèntzia: sa limba, in custu casu, no est un'eredade ètnica, ma sèberu cussiente e eletivu, chi decrarat sa reatzione a s'omologatzione chi dominat. De su limbàgiu de sa poesia de Toninu Ledda, Frantziscu Màsala at iscritu chi "si fa naturalmente e volutamente semplice ed umile ma è invece carico di un alto potenziale lirico".
Aggiornamento
Immagini
Audio
Commenti