Seguici su
Cerca Cerca nel sito

Antoni Garau

Antoni Garau


Antoni Garau est autore de piéces teatrales in limba sarda resèssidas e apretziadas meda, chi ant connotu una difusione manna e non petzi a livellu populare.
Naschet, su de chimbe de sete fìgios, in Aristanis su 3 de làmpadas de su 1907 dae una famìlia chi faghiat negòtzios. Mostrat dae luego de tènnere talentu pro sos istùdios umanìsticos, ma cando morit sa sorre in su 1922, su babbu lu òbrigat a lassare su collègiu salesianu de Santu Lussurzu. In su 1929 dimandat a su babbu, chi bi lu proibit, de si pòdere iscrìere a s'Accademia delle Belle Arti. Semper e cando frecuentat sos teatros de Aristanis e s'apentat, comente amantiosu, a cussu genere. Fache a su 1930 iscoberit sos iscritos de Efis Bissenti Melis de Guasiba chi li aberint sa ghenna de su teatru populare in limba sarda. Sa prima òpera cosa sua est "Is campanas de Santu Sadurru" (1934). Sighint sas àteras pièces de fama manna: "Peppantiogu s'arricu" (1936), "Pìbiri sardu" (1943) e "Sonnu trumbullau" (1945). Unu passu a dae in antis in sa tècnica drammatùrgica l'agatamus in su 1950 cun "Basciura", in ue su risu fàtzile de su pùblicu cajonadu dae una gag si mudat in unu risu prus marigosu, chi amostrat sos sentidos umanos prus cuados. A pustis de unu pasinu longu, in sos annos Setanta iscriet "S'ùrtima cena" (1972), "Sa corona de tzia Belledda" (1975), "Cìcciu Fruschedda" (1977) e "Su Mundu de tziu Bachis" (1979). A parre de Sergio Bullegas, chi at istudiadu a fundu s'òpera de Garau, s'universu narrativu de s'autore si movet cun respetu mannu e sensibilidade in su mundu innotzente de sa gente ùmile e de sos pòberos de sas biddas de Sardigna. Mortu Garau, su teatru in limba sarda est intradu in una crisi manna tantu chi galu oe no at agatadu manera de si torrare a cumpònnere.

Aggiornamento

11/5/2023 - 16:44

Commenti

Scrivi un commento

Invia